мітынго́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мітынго́вец | мітынго́ўцы | |
| мітынго́ўца | мітынго́ўцаў | |
| мітынго́ўцу | мітынго́ўцам | |
| мітынго́ўца | мітынго́ўцаў | |
| мітынго́ўцам | мітынго́ўцамі | |
| мітынго́ўцу | мітынго́ўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)