мітусі́ць
‘трывожыць, турбаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| мітушу́ | мітусі́м | |
| мітусі́ш | мітусіце́ | |
| мітусі́ць | мітуся́ць | |
| Прошлы час | ||
| мітусі́ў | мітусі́лі | |
| мітусі́ла | ||
| мітусі́ла | ||
| Загадны лад | ||
| мітусі́ | мітусі́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мітусячы́ | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)