мітуслі́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мітуслі́вец мітуслі́ўцы
Р. мітуслі́ўца мітуслі́ўцаў
Д. мітуслі́ўцу мітуслі́ўцам
В. мітуслі́ўца мітуслі́ўцаў
Т. мітуслі́ўцам мітуслі́ўцамі
М. мітуслі́ўцу мітуслі́ўцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)