мітульга́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мітульга́
Р. мітульгі́
Д. мітульзе́
В. мітульгу́
Т. мітульго́й
мітульго́ю
М. мітульзе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)