мірынгі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мірынгі́т | мірынгі́ты | |
| мірынгі́ту | мірынгі́таў | |
| мірынгі́ту | мірынгі́там | |
| мірынгі́т | мірынгі́ты | |
| мірынгі́там | мірынгі́тамі | |
| мірынгі́це | мірынгі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)