мірцэ́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мірцэ́н | мірцэ́ны | |
мірцэ́ну | мірцэ́наў | |
мірцэ́ну | мірцэ́нам | |
мірцэ́н | мірцэ́ны | |
мірцэ́нам | мірцэ́намі | |
мірцэ́не | мірцэ́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)