міро́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. міро́н міро́ны
Р. міро́на міро́наў
Д. міро́ну міро́нам
В. міро́на міро́наў
Т. міро́нам міро́намі
М. міро́не міро́нах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)