міра́нін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
міра́нін | міра́не | |
міра́ніна | міра́н | |
міра́ніну | міра́нам | |
міра́ніна | міра́н | |
міра́нінам | міра́намі | |
міра́ніне | міра́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)