міра́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. міра́б міра́бы
Р. міра́ба міра́баў
Д. міра́бу міра́бам
В. міра́ба міра́баў
Т. міра́бам міра́бамі
М. міра́бе міра́бах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)