міра́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| міра́б | міра́бы | |
| міра́ба | міра́баў | |
| міра́бу | міра́бам | |
| міра́ба | міра́баў | |
| міра́бам | міра́бамі | |
| міра́бе | міра́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)