мінівэ́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мінівэ́н | мінівэ́ны | |
| мінівэ́на | мінівэ́наў | |
| мінівэ́ну | мінівэ́нам | |
| мінівэ́н | мінівэ́ны | |
| мінівэ́нам | мінівэ́намі | |
| мінівэ́не | мінівэ́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)