мізэ́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мізэ́рнік | мізэ́рнікі | |
мізэ́рніка | мізэ́рнікаў | |
мізэ́рніку | мізэ́рнікам | |
мізэ́рніка | мізэ́рнікаў | |
мізэ́рнікам | мізэ́рнікамі | |
мізэ́рніку | мізэ́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)