мізансцэні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мізансцэні́чны мізансцэні́чная мізансцэні́чнае мізансцэні́чныя
Р. мізансцэні́чнага мізансцэні́чнай
мізансцэні́чнае		 мізансцэні́чнага мізансцэні́чных
Д. мізансцэні́чнаму мізансцэні́чнай мізансцэні́чнаму мізансцэні́чным
В. мізансцэні́чны (неадуш.)
мізансцэні́чнага (адуш.)		 мізансцэні́чную мізансцэні́чнае мізансцэні́чныя (неадуш.)
мізансцэні́чных (адуш.)
Т. мізансцэні́чным мізансцэні́чнай
мізансцэні́чнаю		 мізансцэні́чным мізансцэні́чнымі
М. мізансцэні́чным мізансцэні́чнай мізансцэні́чным мізансцэні́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)