міжако́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
міжако́нне | міжако́нні | |
міжако́ння | міжако́нняў | |
міжако́нню | міжако́нням | |
міжако́нне | міжако́нні | |
міжако́ннем | міжако́ннямі | |
міжако́нні | міжако́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)