міелі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| міелі́н | міелі́ны | |
| міелі́ну | міелі́наў | |
| міелі́ну | міелі́нам | |
| міелі́н | міелі́ны | |
| міелі́нам | міелі́намі | |
| міелі́не | міелі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)