мігце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
мігце́нне | |
мігце́ння | |
мігце́нню | |
мігце́нне | |
мігце́ннем | |
мігце́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
мігце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
мігце́нне | |
мігце́ння | |
мігце́нню | |
мігце́нне | |
мігце́ннем | |
мігце́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)