мігну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| мігну́ | мігнё́м | |
| мігне́ш | мігняце́ | |
| мігне́ | мігну́ць | |
| Прошлы час | ||
| мігну́ў | мігну́лі | |
| мігну́ла | ||
| мігну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| мігні́ | мігні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мігну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)