мё́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мё́днік | мё́днікі | |
| мё́дніка | мё́днікаў | |
| мё́дніку | мё́днікам | |
| мё́днік | мё́днікі | |
| мё́днікам | мё́днікамі | |
| мё́дніку | мё́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)