мяшэ́чніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| мяшэ́чніцтва | |
| мяшэ́чніцтва | |
| мяшэ́чніцтву | |
| мяшэ́чніцтва | |
| мяшэ́чніцтвам | |
| мяшэ́чніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)