мяшэ́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
мяшэ́чніца | мяшэ́чніцы | |
мяшэ́чніцы | мяшэ́чніц | |
мяшэ́чніцы | мяшэ́чніцам | |
мяшэ́чніцу | мяшэ́чніц | |
мяшэ́чніцай мяшэ́чніцаю |
мяшэ́чніцамі | |
мяшэ́чніцы | мяшэ́чніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)