мяшэ́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мяшэ́чнік | мяшэ́чнікі | |
| мяшэ́чніка | мяшэ́чнікаў | |
| мяшэ́чніку | мяшэ́чнікам | |
| мяшэ́чніка | мяшэ́чнікаў | |
| мяшэ́чнікам | мяшэ́чнікамі | |
| мяшэ́чніку | мяшэ́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)