мяце́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
мяце́жніца | мяце́жніцы | |
мяце́жніцы | мяце́жніц | |
мяце́жніцы | мяце́жніцам | |
мяце́жніцу | мяце́жніц | |
мяце́жніцай мяце́жніцаю |
мяце́жніцамі | |
мяце́жніцы | мяце́жніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)