мяце́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мяце́жніца | мяце́жніцы | |
| мяце́жніцы | мяце́жніц | |
| мяце́жніцы | мяце́жніцам | |
| мяце́жніцу | мяце́жніц | |
| мяце́жніцай мяце́жніцаю |
мяце́жніцамі | |
| мяце́жніцы | мяце́жніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)