мяце́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мяце́жнік | мяце́жнікі | |
мяце́жніка | мяце́жнікаў | |
мяце́жніку | мяце́жнікам | |
мяце́жніка | мяце́жнікаў | |
мяце́жнікам | мяце́жнікамі | |
мяце́жніку | мяце́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)