мятла́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мятла́ мётлы
мятлы́
Р. мятлы́ мётлаў
Д. мятле́ мётлам
В. мятлу́ мётлы
мятлы́
Т. мятло́й
мятло́ю		 мётламі
М. мятле́ мётлах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)