мясцка́мавец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мясцка́мавец | мясцка́маўцы | |
мясцка́маўца | мясцка́маўцаў | |
мясцка́маўцу | мясцка́маўцам | |
мясцка́маўца | мясцка́маўцаў | |
мясцка́маўцам | мясцка́маўцамі | |
мясцка́маўцу | мясцка́маўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)