мястэ́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| мястэ́чка | мястэ́чкі | |
| мястэ́чка | мястэ́чак | |
| мястэ́чку | мястэ́чкам | |
| мястэ́чка | мястэ́чкі | |
| мястэ́чкам | мястэ́чкамі | |
| мястэ́чку | мястэ́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)