мярэ́жыва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мярэ́жыва
Р. мярэ́жыва
Д. мярэ́жыву
В. мярэ́жыва
Т. мярэ́жывам
М. мярэ́жыве

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)