мякчы́ць

‘змякчыць, памякчыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мякчу́ мя́кчым
2-я ас. мя́кчыш мя́кчыце
3-я ас. мя́кчыць мя́кчаць
Прошлы час
м. мякчы́ў мякчы́лі
ж. мякчы́ла
н. мякчы́ла
Загадны лад
2-я ас. мякчы́ мякчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час мя́кчачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)