мякчы́ць
‘змякчыць, памякчыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
мякчу́ | мякчы́м | |
мякчы́ш | мякчыце́ | |
мякчы́ць | мякча́ць | |
Прошлы час | ||
мякчы́ў | мякчы́лі | |
мякчы́ла | ||
мякчы́ла | ||
Загадны лад | ||
мякчы́ | мякчы́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
мякчачы́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)