мякканабіўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мякканабіўны́ мякканабіўна́я мякканабіўно́е мякканабіўны́я
Р. мякканабіўно́га мякканабіўно́й
мякканабіўно́е		 мякканабіўно́га мякканабіўны́х
Д. мякканабіўно́му мякканабіўно́й мякканабіўно́му мякканабіўны́м
В. мякканабіўны́ (неадуш.)
мякканабіўно́га (адуш.)		 мякканабіўну́ю мякканабіўно́е мякканабіўны́я (неадуш.)
мякканабіўны́х (адуш.)
Т. мякканабіўны́м мякканабіўно́й
мякканабіўно́ю		 мякканабіўны́м мякканабіўны́мі
М. мякканабіўны́м мякканабіўно́й мякканабіўны́м мякканабіўны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)