мы́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мы́знік | мы́знікі | |
мы́зніка | мы́знікаў | |
мы́зніку | мы́знікам | |
мы́зніка | мы́знікаў | |
мы́знікам | мы́знікамі | |
мы́зніку | мы́зніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)