муштро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
муштро́ўшчык | муштро́ўшчыкі | |
муштро́ўшчыка | муштро́ўшчыкаў | |
муштро́ўшчыку | муштро́ўшчыкам | |
муштро́ўшчыка | муштро́ўшчыкаў | |
муштро́ўшчыкам | муштро́ўшчыкамі | |
муштро́ўшчыку | муштро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)