муштрава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
муштрава́льнік | муштрава́льнікі | |
муштрава́льніка | муштрава́льнікаў | |
муштрава́льніку | муштрава́льнікам | |
муштрава́льніка | муштрава́льнікаў | |
муштрава́льнікам | муштрава́льнікамі | |
муштрава́льніку | муштрава́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)