мушкецё́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мушкецё́р | мушкецё́ры | |
| мушкецё́ра | мушкецё́раў | |
| мушкецё́ру | мушкецё́рам | |
| мушкецё́ра | мушкецё́раў | |
| мушкецё́рам | мушкецё́рамі | |
| мушкецё́ру | мушкецё́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)