мучы́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мучы́цель | мучы́целі | |
| мучы́целя | мучы́целяў | |
| мучы́целю | мучы́целям | |
| мучы́целя | мучы́целяў | |
| мучы́целем | мучы́целямі | |
| мучы́целю | мучы́целях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)