муча́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| муча́рнік | муча́рнікі | |
| муча́рніку | муча́рнікаў | |
| муча́рніку | муча́рнікам | |
| муча́рнік | муча́рнікі | |
| муча́рнікам | муча́рнікамі | |
| муча́рніку | муча́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)