му́чанік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
му́чанік | му́чанікі | |
му́чаніка | му́чанікаў | |
му́чаніку | му́чанікам | |
му́чаніка | му́чанікаў | |
му́чанікам | му́чанікамі | |
му́чаніку | му́чаніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)