муці́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
муці́раванне | муці́раванні | |
муці́равання | муці́раванняў | |
муці́раванню | муці́раванням | |
муці́раванне | муці́раванні | |
муці́раваннем | муці́раваннямі | |
муці́раванні | муці́раваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)