муці́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| муці́раванне | муці́раванні | |
| муці́равання | муці́раванняў | |
| муці́раванню | муці́раванням | |
| муці́раванне | муці́раванні | |
| муці́раваннем | муці́раваннямі | |
| муці́раванні | муці́раваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)