мухамо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мухамо́р | мухамо́ры | |
| мухамо́ра | мухамо́раў | |
| мухамо́ру | мухамо́рам | |
| мухамо́р | мухамо́ры | |
| мухамо́рам | мухамо́рамі | |
| мухамо́ры | мухамо́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)