мухамо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мухамо́р | мухамо́ры | |
мухамо́ра | мухамо́раў | |
мухамо́ру | мухамо́рам | |
мухамо́р | мухамо́ры | |
мухамо́рам | мухамо́рамі | |
мухамо́ры | мухамо́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)