мусульма́нін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мусульма́нін | мусульма́не | |
мусульма́ніна | мусульма́н | |
мусульма́ніну | мусульма́нам | |
мусульма́ніна | мусульма́н | |
мусульма́нінам | мусульма́намі | |
мусульма́ніне | мусульма́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)