мужычы́на
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| мужычы́на | мужычы́ны | |
| мужычы́ны | мужычы́н | |
| мужычы́ну | мужычы́нам | |
| мужычы́ну | мужычы́н | |
| мужычы́нам | мужычы́намі | |
| мужычы́не | мужычы́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)