му́дрык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| му́дрык | му́дрыкі | |
| му́дрыка | му́дрыкаў | |
| му́дрыку | му́дрыкам | |
| му́дрыка | му́дрыкаў | |
| му́дрыкам | му́дрыкамі | |
| му́дрыку | му́дрыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)