мудраспляце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
мудраспляце́нне | мудраспляце́нні | |
мудраспляце́ння | мудраспляце́нняў | |
мудраспляце́нню | мудраспляце́нням | |
мудраспляце́нне | мудраспляце́нні | |
мудраспляце́ннем | мудраспляце́ннямі | |
мудраспляце́нні | мудраспляце́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)