муда́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
муда́к | мудакі | |
мудака | мудакоў | |
мудаку | мудакам | |
мудака | мудакоў | |
мудаком | мудакамі | |
мудаку | мудаках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)