муарава́ць

‘надаць (надаваць) тканіне пераліўчаты, хвалісты выгляд’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. муару́ю муару́ем
2-я ас. муару́еш муару́еце
3-я ас. муару́е муару́юць
Прошлы час
м. муарава́ў муарава́лі
ж. муарава́ла
н. муарава́ла
Загадны лад
2-я ас. муару́й муару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час муарава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)