мо́ўніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мо́ўніца мо́ўніцы
Р. мо́ўніцы мо́ўніц
Д. мо́ўніцы мо́ўніцам
В. мо́ўніцу мо́ўніцы
Т. мо́ўніцай
мо́ўніцаю		 мо́ўніцамі
М. мо́ўніцы мо́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)