мо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мо́ўнік | мо́ўнікі | |
мо́ўніка | мо́ўнікаў | |
мо́ўніку | мо́ўнікам | |
мо́ўніка | мо́ўнікаў | |
мо́ўнікам | мо́ўнікамі | |
мо́ўніку | мо́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)