мо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́ўнік мо́ўнікі
Р. мо́ўніка мо́ўнікаў
Д. мо́ўніку мо́ўнікам
В. мо́ўніка мо́ўнікаў
Т. мо́ўнікам мо́ўнікамі
М. мо́ўніку мо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)