мочакаме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мочакаме́нны мочакаме́нная мочакаме́ннае мочакаме́нныя
Р. мочакаме́ннага мочакаме́ннай
мочакаме́ннае		 мочакаме́ннага мочакаме́нных
Д. мочакаме́ннаму мочакаме́ннай мочакаме́ннаму мочакаме́нным
В. мочакаме́нны (неадуш.)
мочакаме́ннага (адуш.)		 мочакаме́нную мочакаме́ннае мочакаме́нныя (неадуш.)
мочакаме́нных (адуш.)
Т. мочакаме́нным мочакаме́ннай
мочакаме́ннаю		 мочакаме́нным мочакаме́ннымі
М. мочакаме́нным мочакаме́ннай мочакаме́нным мочакаме́нных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)