моцнакамяні́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. моцнакамяні́сты моцнакамяні́стая моцнакамяні́стае моцнакамяні́стыя
Р. моцнакамяні́стага моцнакамяні́стай
моцнакамяні́стае		 моцнакамяні́стага моцнакамяні́стых
Д. моцнакамяні́стаму моцнакамяні́стай моцнакамяні́стаму моцнакамяні́стым
В. моцнакамяні́сты (неадуш.)
моцнакамяні́стага (адуш.)		 моцнакамяні́стую моцнакамяні́стае моцнакамяні́стыя (неадуш.)
моцнакамяні́стых (адуш.)
Т. моцнакамяні́стым моцнакамяні́стай
моцнакамяні́стаю		 моцнакамяні́стым моцнакамяні́стымі
М. моцнакамяні́стым моцнакамяні́стай моцнакамяні́стым моцнакамяні́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)