мотапрабе́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мотапрабе́г | мотапрабе́гі | |
мотапрабе́гу | мотапрабе́гаў | |
мотапрабе́гу | мотапрабе́гам | |
мотапрабе́г | мотапрабе́гі | |
мотапрабе́гам | мотапрабе́гамі | |
мотапрабе́гу | мотапрабе́гах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)