мотапехаці́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мотапехаці́нец мотапехаці́нцы
Р. мотапехаці́нца мотапехаці́нцаў
Д. мотапехаці́нцу мотапехаці́нцам
В. мотапехаці́нца мотапехаці́нцаў
Т. мотапехаці́нцам мотапехаці́нцамі
М. мотапехаці́нцу мотапехаці́нцах

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)