мотапехаці́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мотапехаці́нец | мотапехаці́нцы | |
мотапехаці́нца | мотапехаці́нцаў | |
мотапехаці́нцу | мотапехаці́нцам | |
мотапехаці́нца | мотапехаці́нцаў | |
мотапехаці́нцам | мотапехаці́нцамі | |
мотапехаці́нцу | мотапехаці́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)